حضرتامام علی بن الحسین زین العابدین علیهماالسلام پس از حضرت آدم، دومین گریهکننده تاریخ؛ پس از نوح، دومین نوحه گر در فراق حسین علیه السلام؛ و پس ازحضرت امیرالمومنین علیه السلام دومین در اخلاصِ بندگی است. او سرور عبادت کنندگان، پرستش گری همواره در سجود، زینت پرستندگان حق و آقای شب زنده داران در عبادت خداست.

اوپیشوای مؤمنان، پدر امامان معصوم و تنها باقی مانده از فدائیان نیکوکار _عاشورا و کربلا_ و یکی از مشهورترین گریه کنندگان تاریخ _بر آن غم بزرگ_ است. پینه های پیشانی اش زبانزد بود و سنگ بیابان بر حقیقت او گواهی می داد. او را بیدارِ شب ها، روزه دار روزها، علاقه مند به آخرت و روی گردان از دنیا می گفتند. از بسیاری شب زنده داری، رنگ چهره اش زرد و در اثر سجده بسیار، بینی و پیشانی مبارکش چاک چاک شده بود.  زائر کعبه بود و خوش برخورد، هم نشین قرآن، نیکوکار اهل بیت، همراه خضر و فرشتگان، از بسیاری حیاء، چشم فروهشته و مشتاق همیشه راز و نیاز با خدای متعال بود.

مرد نسبت به زن خود باید غیرت داشته باشد و با نظارت بر رفتار همسر خود با نامحرمان، در صورت لزوم از همسر خود دفاع کند. البته این غیرت ورزی نباید به مرز بدگمانی برسد.
رسول الله صلی الله علیه و اله می فرماید: «اِنَّ الْغَیرَةَ مِنَ الْإِیمَانِ ؛ به راستی که غیرت از ایمان است .»1 ایشان در سخنی دیگر می فرماید: «اِن َّ اللهَ تَعَالی لَیبْغِضُ الرَّجُلَ یدْخَلُ عَلَیهِ فِی بَیتِهِ فَلاَ یقَاتَلُ ؛بی گمان ، خدای تعالی نفرت دارد از مردی که به زور وارد خانه اش شوند و او نجنگد».2
معصومان از جمله امام سجاد علیه السلام نه فقط در مورد اهل و عیال خود غیرت داشتند، بلکه برای دیگران، حتی دشمنان خود نیز در هنگام ضرورت ، غیرت نشان می دادند.
در سیره حضرت زین العابدین علیه السلام آمده است : در آغاز شورش مدینه بر ضد یزید که مردم، امویان را از شهرها بیرون راندند، امام از روی غیرت و مردانگی ، همسر مروان بن حکم را به درخواست مروان پناه داد. اهمیت این نکته آنجاست که بدانیم مروان کسی بود که برای بیعت گرفتن از امام حسین علیه السلام در مدینه ، از حاکم شهر خواست تا امام را وادار به بیعت بکند یا او را به قتل برساند.3

همسر خوب برای گرم نگه داشتن کانون خانواده باید مهربان و ایثارگر باشد و دیگران را بر خود مقدّم دارد و با دشواری ها و ناسازگاری های زندگی بسازد. از بیان خواسته ای که ممکن است خارج از توان همسرش باشد، خودداری کند، حتی اگر آذوقه باشد. در بیان این نکته به سیره ای از معصومان اشاره می کنیم:
«روزی صبحگاهان، امام علی علیه السلام فرمود: فاطمه جان ، آیا غذایی داری تا از گرسنگی بیرون آییم ؟ پاسخ داد: نه ، به خدایی که پدرم را به نبوت و شما را به امامت برگزیده، سوگند، دو روز است که در منزل غذای کافی نداریم . آنچه بود به شما و فرزندانم، حسن و حسین دادم و خود از غذای اندک موجود، استفاده نکردم . امام با تأسف فرمود: فاطمه جان ! چرا به من خبر ندادی تا برای تهیه غذا بروم ؟ حضرت زهرا علیها السلام پاسخ داد: یا اباالحسن ! من از پروردگار خود حیا می کنم چیزی را که شاید تو بر آن قدرت و توان نداری ، از تو درخواست کنم».1
بسیار زیباست که بانوان ما با پیروی از حضرت زهرا علیها السلام ، از بسیاری خواسته های خود چشم بپوشند و بدانند که چه بسا خانواده ای با درآمد کم و امکانات محدود، بسیار خوشبخت تر از خانواده هایی است که در رفاه مادی هستند.