ارتباط بیشتر با دوستان و همسایگان، ممکن است سبب شود انسان در مواردی به آنان گمان بد ببرد. در این موارد باید دقت کرد اصل بر گمان نیک بردن و تجسس نکردن است. امام سجاد علیه السلام با تأکید بر گمان نیک بردن می فرماید: «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّن ِّ فِی کافَّتِهِمْ ؛ (بار خدایا! مرا بر آن دارکه) درباره همه دوستان و همسایگانم گمان نیک داشته باشم ».1
گمان نیکو به این معنا نیست که انسان اسرار خود را به آنان بازگوید و آنان را محرم خود قرار دهد؛ چراکه امکان دارد روزی آنان دشمن انسان گردند و رازهای او را فاش سازند. امام سجاد علیه السلام می فرماید: «لَمْ اَثِقْ بِهِمْ رَبِّ فِی السِّتْرِ عَلَی ََّ؛ پروردگارا! من به ایشان (همسایه و خویشاوند) در رازپوشی بر خود اعتماد نکردم». 2

برچسب‌ها: سبک زندگی در سیره امام سجاد(ع)